Mens en lijden

Is er leven na de dood?

Ik geloof dat er leven na de dood is, dat er ‘iets ‘gebeurd na de dood. Maar ik geloof niet dat je terug zal herboren worden. Ik geloof dat je na de dood een soort van tweede leven komt maar wat er daar juist is weet ik niet en ik kan me dit ook niet voorstellen.

 

Overlijden dat verwerkt iedereen op een verschillende manier. Twee jaar geleden is er iemand gestorven in onze familiekring. Als ik terug kijk hoe iedereen dit heeft verwerkt, merkte ik dat iedereen op een andere manier verwerkt. De ene persoon wil er over praten, huilen en de andere persoon wil zich verborgen houden, er niet over praten en niet huilen erbij, ze willen alles in hun eentje verwerken.

Het is niet alleen in je vrienden/familiekring die het overlijden anders verwerkt maar ook andere culturen. In bepaalde culturen hebben ze rituelen dat ze  doen bij de dood.  Bijvoorbeeld: hun kleren die ze aan moeten doen of hoe ze het moeten verweken via een feest houden.

Maar bij al deze verschillen in vrienden/familiekring en culturen, lijden doen we allemaal.

Wanneer Nelson Mandela dood was kon je in het nieuws zien hoe zij dood verwerken, je kon zien dat ze stonden te springen en te ‘feesten’. Bij ons als iemand dood is het verdriet en stilte dat je ziet. 
 http://vtm.be/telefacts/nelson-mandela-in-memoriam
http://nieuws.vtm.be/buitenland/70647-extra-vtm-nieuws-overlijden-mandela

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Gedicht

Leven na de Dood
Zal het waar zijn....
Gaan we op onze laatste reis
Naar de eeuwige weilanden
Het paradijs...
   Is het geen verzinsel
Van de men
Dat is toch eigelijk
Wat iedereen wenst
Dat je afscheid neemt voor korte tijd
Van diegene waar je zoveel van houd
En erop zal wachten, met eeuwige trouw
Ook als je iemand verloren bent
Je wilt diegene niet kwijt
Hopend dat je elkaar weer tegenkomt
Terzijner tijd
  Zo blijven we dromen....
Over het paradijs
En hopen we dat het bestaat
Onze laatste reis
Dus zullen we onze dierbare
Blijven missen
En tot ons sterven
In het ongewissen

http://www.youtube.com/watch?v=h7XQfyHCrx8

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
De dood in verschillende godsdiensten


Bij de Islam is de dood geen eindpunt. Na de dood gaat de ziel naar een tussenwereld waar ze wacht. Dan komt het oordeel dat de beloning of straf van het lichaam en de ziel zal bepalen. De dood is een begin van een nieuw leven. ze hebben vier taken dat ze moeten uitvoeren. De rouw is toegestaan voor de overledene waarbij de vrouwen het recht hebben om voor een gestorven familielid te rouwen voor een periode van maximaal drie dagen. Men mag niet roepen, schelden,...


In het Jodendom is crematie verboden.  Dit omwille van het geloof en het geloof in de werderopstandig. Voor het jodendom is het belangrijk dat de overledene zo snel mogelijk van de opbaarruimte naar begraafplaats wordt overgebracht. De overledene zal nooit alleen gelaten worden. Bij het hoofd zal een kaars of een licht blijven branden Dit zal branden tot het lichaam nog niet begraven word. Licht staat symbool voor de ziel van de overledene.



De Boeddhisten geloven in reïncarnatie, dat je na je dood opnieuw geboren wordt. Het liefst worden ze als mens wedergeboren, je krijgt dan de kans om goede dingen te doen. Ze kiezen bijna altijd voor crematie waardoor de 'ziel' het lichaam goed kan verlaten. Als iemand op sterven ligt dan komen de nabestaanden en vrienden samen rond het sterfbed. Na het overlijden wordt het lichaam een aantal uur niet aangeraakt, zodat het bewustzijn het lichaam verlaat.

  -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Oscar et la dame Rose

‘Oscar et la dame Rose’ hebben we gekeken voor het thema ‘Mens en lijden’ http://www.youtube.com/watch?v=i-dyWR7A70s

We hebben deze film gekeken in het thema ‘Mens en lijden’ omdat de film over lijden en de dood gaat. De film is zeer aangrijpend maar het is zeker herkenbaar in onze samenleving, het zijn dingen die dagdagelijks gebeuren. Het gaat over een jongentje ‘Oscar’ die tien jaar is en hij heeft kanker. De dokter heeft zijn ouders verteld dat hij uitbehandeld is. Oscar had het gesprek afgeluisterd en wist dus ook dat hij kanker had, maar niemand durfde het te vertellen aan Oscar. Hij negeert zijn ouders omdat ze niet eerlijk zijn.  Hij sluit een vriendschap met de pizzabezorgster de ex-worstelaar Rose. Zij vertelt waar het om draait. Rose vindt dat hij een lijdensweg heeft dus stelt ze zich voor te doen alsof iedere dag tien jaar duurt. Zo kan hij zijn hoogtepunten van zijn leven in een paar dagen tijd doen. Hij wordt  verliefd, trouw en wordt ‘langzaam’ ouder. La dame Rose stelt voor dat hij brieven moet schrijven naar God. La dame Rose laat de brief met een ballon omhoog vliegen, naar God toe. Oscar zijn wensen komen elke dag uit. Zo ontstaat er een hechte vriendschap tussen Oscar et la da Rose.

Deze film was vond ik zeer mooi en aangrijpend. Ik had nog nooit van deze film gehoord, maar ik raad hem aan iedereen aan om eens te bekijken.

~Tu sais, Oscar. Tu vas mourir, un jour. Mais tes parents, ils vont mourir aussi.  ~

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Beoordeling filmfragment

http://nos.nl/op3/video/391198-hossam-13-ze-trokken-mijn-nagels-uit.html

Ik vind het erg dat zo’n dingen gebeuren, toen ik het fragment bekeek kreeg ik het koud. Ik vind dat je op zo’n manier geen mensen mag behandelen. Als je dat zou doen met die mensen zouden ze ook pijn hebben, waarom doen ze dat met anderen mensen. Ze moeten besef hebben dat het onverantwoord is om zo’n dingen te doen!

 http://www.youtube.com/watch?v=i41qWJ6QjPI

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Afscheid van een pasgeboren leeftijd

http://www.tvzorg.be/v/afscheid -van-pasgeboren-leven/

Ine is pastor in het UZ in Leuven, op de materniteit. Ze helpt de ouders die hun pasgeboren baby verloren hebben. Ze zoeken samen naar een oplossing zoals je baby nog dopen. Ze gaat paar keer langs en overlegt wat de ouders belangrijk vinden.

Doopsel is voor de ouders zorgen voor. Ine voelt snel aan wat de ouders willen. Doordat ze dit snel aanvoelt had ze de doop voorbereid. Het heeft een symboliek dat veel waarde geeft. Kleine verbondenheid ontstaat bij hun ander kind die ook gedoopt is maar positief. Ondertussen wordt er ook positieve aandacht geschonken. De doop was droevig en sterk moment.

Ine verteld ook dat de familie dicht bij elkaar staat en dat het ook mooi exemplaar is. De zelfde dag staat een begrafenis nog op je te wachten. De mens is zo sterk dat hij door gaat in het leven, je krijgt energie. Maar je kan niet alles alleen doen en daarom hadden ze terug Ine gevraagd.

God is aanwezig in het ziekenhuis. In Ine haar opleiding had God geen zo'n grote betekenis. Als je alleen naar een overleden kind gaat begint ze te bidden. Ze heeft het gevoel dat ze niet alleen is maar God staat achter haar. God is heel erg aanwezig, in het werk van de mensen die werken, mensen die inzetten.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Te quiero, Mama
 

http://www.tvzorg.be/v/te-quiero-mama/

Jan doet vrijwilligers werk in gevangenissen overal rond. Zijn leven is veel veranderd door te zien hoe de mensen daar leven. De mensen hebben honger maar zijn solidair en leven in vreugde.

Hij ontmoette Gonzalo, hij zat eerst in Antwerpen en dan moest hij zijn straf uit doen in de gevangenis van Wortel. Waar hij regelmatig de kapel bezoekt om dichter bij zijn overleden moeder te zijn.

Gonzalo vindt Jan een gelovig en een goed persoon. Hij denkt in de kapel als hij wel juist bezig is. Hij doet alles voor zijn moeder en maar een klein deeltje voor zichzelf. Hij voelt dat zijn moeder zich hoort. Omdat hij veel naar de kapel gaat moet God hem dichter bij zijn moeder zetten of hem vergiffenis geven.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Allerzielen

http://www.schooltv.nl/beeldbank/clip/20070901_allerzielen01

De ziel kun je niet zien of voelen, het zijn je gedachten die doorleven na je dood. Met Allerzielen, het feest van de zielen, worden de mensen die het afgelopen jaar zijn overleden herdacht

Allerzielen vieren we elk jaar op 2 november dan komen de katholieken samen om de gestorven mensen te herdenken. We steken dan een kaarsje aan, we planten mooie bloemen aan het graf. 100  jaar geleden werden rijke mensen in de kerk begraven en de armen buiten de kerk. In de kerk kon het wel stinken daarom zeggen de mensen ‘de rijke stinkers’.

Aan het eind van de viering gaan we aan het graf staan en bidden we tot God die ons aan de herinneringen blijven behouden.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Gedicht

Allerzielen

Elk jaar weer
De gedachten aan wie niet meer is
De pijnlijke herinnering, hartezeer
Elk jaar weer, ’t zelfde gemis

Het zijn de kleine memories
Die het aandenken bezwaren
Weggevlogen als een avondbries
Woorden en gebaren

De limiet van ’t leven overschreden
Geen weg meer terug
Tevergeefs gestreden
Het overschrijden van een brug

Blijft zwijgzaam over
Een liefdevolle herinnering
Als ’t schaduwrijke lover in volle zomer
Een verademing…

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Kinderen zien en kinderen doen het na

http://www.youtube.com/watch?v=6JfHB2cruJU

In het filmpje zie je dat kinderen het voorbeeld van hun ouders nemen.

Wij mensen doen sommige dingen in de buurt van kinderen. Denk maar aan ruzie maken, de kinderen zien dit en doen dit na. Enkele voorbeelden wat kinderen nadoen:

-          Telefoneren

-          Kijken naar de horloge

-          Ruzie maken

-          Anderen niet helpen

-          Dingen op de grond smijten

-          Overgeven

We moeten goed nadenken en kijken of er geen kinderen in de buurt zijn, dat ze het ‘slechte voorbeeld’ niet zien. Als ouder ben je de opvoeder dus moet je hen de goede dingen aanleren en dit gebeurd niet met dingen aan te leren maar de kinderen nemen veel dingen onbewust over. De ouders moeten daarvan bewust worden.